Manisa 1946’dan bu yana hep merkez sağ siyaset çizgisinin kalesi olagelmiştir. 1946 seçimlerinde de Manisa’da büyük bir oy patlaması yaşanmış ancak akşamdan sabaha oylar ters yüz olmuş CHP listesinin kazandığı ilan edilmiştir.
Bunu, olayın canlı tanığı ve o tarihte CHP Demirci ilçe teşkilatının seçimlerden sorumlu yönetim kurulu üyesi olan adını taşıdığım büyük amcan Naci Akın’dan dinlemiştim. Açık oy gizli tasnif sistemiyle sayılan oylara amcam CHP temsilcisi olarak nezaret etmiş ve 21 Temmuz 1946 akşamı eve döndüğünde DP ilçe başkanı olan Dedem Edip Akın’a DP’nin büyük farkla Demirci’de seçimi kazandığını oylarıyla birlikte müjdelemişti. Rahmetli dedem de yıldırım telgraf ile sonuçları hem Genel Başkan Celal Bayar’a hem de Manisa il başkanlığına bildirmiş. Ancak sabah olup resmi sonuçlar açıklandığında bir de görülmüş ki; DP oyları CHP’ye, CHP oyları ise DP’ye yazılmış. Yapılan bu haksızlık karşısında amcam mazbataları imzalamayarak hemen CHP’ye istifasını vermiş.
Tabi Manisa’nın DP kalesi olması ve sonrasında da hep merkez sağın kalelerinden biri olması kolaylıkla olmadı. Yeni nesillerin kanaat önderi adını verdikleri, köylünün, kentlinin danıştığı, sözünü dinlediği, itibar ettiği, yolundan gittiği akil insanlar hep DP, AP yönetimlerinin başlarında olan kimselerdi. Merhum Celal Bayar’ın, namı diğer Galip Hocanın Osmanlı Mebusan Meclisinden beri Saruhan Mebusu olması, Manisa ve ilçelerinde sivil direnişin örgütleyicisi ve bizzat cephe komutanı olması nedeniyle tüm bu akil insanlar DP’de görev almışlardı. Bayar ve Menderes’in yakın dostu Fevzi Lütfü Karaosmanoğlu ve akrabası dedem Edip Akın Manisa’nı örgütlenmesinde önemli rol üstlenmişlerdi. Kırkağaç’ta Hacı Kazım Kayadipli, Kula’da Keleşoğulları ve Dr. Nafiz Körez, Salihli’de Akiş’ler, Manisa’da Dr.Cemil Şener ve Rifat Canuyar, Akhisar’da genç avukat Muzaffer Kurbanoğlu, Turgutlu’da Ocakoğlu, Alaşehir’de Mıhçıoğlu ve tabi Demirci’de Edip Akın gibi hatırı sayılır kişiler, teşkilatların başında ya da yanında bulunuyorlardı. 60 darbesi sonra kurulan AP’de ve 80 darbesinden sonra DYP’de de bu devam etti, ebediyete intikal edenlerin yerini yenileri doldurdu, evlatları da babalarının yolundan gitti. Hacı Lütfüler, Çakmakoğlu’lar, Örnek’ler, Canuyarlar, Halil ağalar (Yurtseven), Dilaver babalar, Şahinoğlu, Yenişehirlioğlu ve daha sayamadığım birçokları teşkilatların ya başında ya da yanında zaferden zafere koştular.
Geçtiğimiz hafta merkez sağdaki Manisa’nın bu akil insanlarının nispeten gençlerinden, yeni kuşakların Mehmet abisi, hocaları, ilmi siyaset ustası Mehmet Naci İzmirli’yi ebedi aleme uğurladık. Manisa siyasetinden bir yıldız daha kaydı.
Mehmet Naci İzmirli, siyasete 60’lı yıllarda milliyetçi, demokrat ve hür düşünceyi şiar edinmiş sivil toplum kuruluşlarında başladı. Demirci’de uzun yıllar Adalet Partisi Gençlik Kolları başkanlığını yürüttü. AP kadrolarında yeni gençlerin yetişmesine ön ayak oldu. Hür-Genç teşkilatını kurdu rehberi oldu. Yaşı ilerlediğinde ana kademeye geçti AP Demirci ilçe sekreterliğinde seçildi. Darbecilerin 81 anayasasına yasak olmasına rağmen korkmadan hayır kampanyası yürüttü. 1983 de Demirci’de DYP kurucusu oldu ilçe ikinci başkanı oldu. İlk kongrede İlçe başkanlığına seçildi 15 yıl aralıksız bu görevi üstlendi. Bu süre zarfında Manisa il genel meclisi ve daimi encümenlik görevlerinde bulundu. Demirci’nin köy yollarının ihyası, asfaltlanması, içme suyu, köy konağı, cami ve sair ihtiyaçları için canla başla çalıştı. Encümen değil ustabaşı gibi takip etti.
Çekemeyenler, bezirgan siyasetçiler, menfaatperestler ayağını kaydırmak için çok uğraştılar. Başardılar da, görevden alma yazısı gönderildi. İl başkanı merhum Dilaver Vardarer yazıyı sumen altı etti, teşkilatı topladı doğru Başbakanlığa Tansu Çiller’in makamına. Ben de oradaydım. İzmirli Başbakan’a “ Sayın Başbakan, 27 Mayısta Albaylara, 12 Eylülde paşalara direndik, başımız dik gezdik, şimdi bir yarbayla bir çavuşa mı boyun eğeceğiz? Gücü olan kongreye gelsin çıksın karşıma alabiliyorsa alsın başkanlığı” diyerek Çillere postasını koydu. Tbi Çiller’in olan bitenden haberi bile yoktu. Heyet Manisa’ya dönmeden görevden alma yazısının iptali yazısı gönderildi.
Mehmet Naci İzmirli isteseydi görevde bulunduğu dönemde, benzin istasyonu, bayilikler, KİT’lerde yönetim kurulu üyelikleri alabilirdi. İl genel meclisindeki forsuyla kum ocağı ve benzeri işlerden köşeyi dönebilirdi. O bunu yapmadı, aksine greyderin başında millet hizmetinde koşarken işlerini aksattı. Üç aileyi geçindiren küçücük kırtasiye dükkanını kardeşine devrederek Manisa’ya göçtü. İlçe başkanlığını da bırakarak siyasete Manisa merkez ilçede devam etti. Takip eden ilk kongrede Merkez Karar Kuruluna seçildi, Soylu, Cindoruk ve Zeybek’le çalıştı.
Cenazesini geçtiğimiz hafta Demirci’ye defnettik. Vefalı dost eski Manisa milletvekili Ümit Canuyar ve oğlu Cihan; Demirci, Ahmetli, Bahtılı ve Mahmutlar eski belediye başkanları Mehmet Babayiğit Refik Kolay ve Rmazan Akbulut; Salihli eski Milli Eğitim Müdürü Yunus Emre Uslu, CBÜ bazı eski yeni öğretim üyeleri, Manisa ve ilçelerinden gelen eski dostları; AP, DYP’de birlikte görev yaptığı eski tüfek arkadaşları, bazı eski muhtarlar tabutuna omuz verdiler. DP Genel Başkanı Gültekin Uysal, teşkilat Başkanı Ahmet Uyanık, Eski çevre bakanları Hamdi Üçpınarlar, Rıza Akçalı ve birçok vefalı dostu telefonla taziyelerini ilettiler.
Vefalıları andık vefasızları da anmadan geçmeyelim. Gözlerimiz kurumsal olarak DP il başkanlığı heyetini aradı; yoktular, üstelik duyuru bile yapmamışlar. İlk tayinleri Mardin, Siirt, Şırnak, Hakkari v.s olan ve daha sonra Ege’ye ve çoğunlukla da Demirci’ye bizzat M. Naci İzmirli tarafından tayinleri çıkarılan yüzlerce öğretmeni, kamu görevlilerini aradık yoktular. Tekele, PTT’ye, Orman idaresine, demir çeliğe, Tariş’e ve daha başka kurumlara kadrolu ya da mevsimlik yerleştirdiği gençleri gözlerimiz aradı çoğu da yoktu. Vefa İstanbul’da bir semt adı derlerdi de inanmazdık. Bu vefasızlık, Demirci Alaca camiinde ikindiyi kıldıran Niyazi hocayı da Manisa Büyükşehir belediyesi Demirci emekli koordinatörü Kazım Aysan’ı da çileden çıkarmış.
Eski milletvekili, bakan, il başkanı ve reisleri saymazsak Mehmet Naci İzmirli yukarıda saydığım akil insanların Manisa’daki son temsilcisiydi. Devamı yok, çünkü artık hizmet aşkıyla, o inanç ve idealle görev yapan siyasetçi yok. Liyakate, ehliyete, tecrübeye değer veren de yok. Merkez sağ neden yerlerde sürünüyor diye kimse sormasın. Hele Manisa’ya bakın partinin hafızası, eski değerleri ortada yok. Ahbap çavuşlara çifter, çifter görev verilirken, meyhaneciler baş tacı edilirken, talimatla parti yönetilirken daha fazlasını beklemeyin.
Uğurlar olsun sevgili başkanım, nur içinde yat inşallah.
Kalın sağlıcakla
