Umut ve dayanıklılık... Hayat bazen üstümüze gelir; beklenmedik kayıplar, hastalıklar, hayal kırıklıkları…

O anlarda içimizden bir ses “bitti” der. Ama sonra bir şey olur. Bir gün uyanırız ve pencereden süzülen ışık, içimizdeki başka bir sesi uyandırır: “Devam et.”

İşte o ses, umudun sesidir. Ve onunla birlikte gelen şey, dayanıklılıktır.

Dayanıklılık, her şey yolundayken değil, her şey dağıldığında ortaya çıkar. Gücümüzü yeniden toplamak, bir adım daha atmak… Belki yavaş, belki sessiz ama pes etmeden yürümeye devam etmek. Çünkü içimizde bir yer, hâlâ bir şeylerin düzelebileceğine inanır.

Anadolu’da bir söz vardır: “Toprağa düşen tohum, karanlıktan korkmaz.”

Çünkü o bilir ki karanlık, büyümenin başladığı yerdir.

Umut da böyledir. En derin karanlıklarda bile büyümeye çalışır. Ve insan, ne kadar yıkılsa da yeniden kök salabilir. Çünkü umut varsa, yeniden başlama ihtimali de vardır.

Gerçek Bir Hikâye: Ayşe’nin Sessiz Direnişi

Ayşe, 38 yaşında iki çocuk annesi bir kadındı. Eşi tarafından terk edildiğinde hem ekonomik hem duygusal olarak büyük bir çöküş yaşadı. İki çocuğuyla birlikte kiralık bir eve sığındı. Cebinde sadece birkaç yüz lira, yüreğinde ise binlerce soru vardı.

Her sabah çocuklarını okula gönderip mutfakta oturur, sessizce düşünürdü: “Nasıl devam edeceğim?”

Bir gün çocuklarından biri okuldan döndü ve ona küçük bir resim verdi. Kâğıtta bir güneş vardı ve yanında şu cümle yazıyordu:

“Annem güneşim gibi, her sabah yeniden doğuyor.”

O an Ayşe’nin içinde bir şey kırıldı ama o kırılmadan yeni bir şey doğdu: Umut.

Evde yaptığı poğaçaları komşularına satmaya başladı. Ardından bir fırında işe girdi. Gece çocuklar uyuduktan sonra temizlik yaparak evine ek gelir getirdi. Bir yılın sonunda biriktirdiği parayla küçük bir ikinci el fırın aldı ve evinden sipariş almaya başladı.

Bugün Ayşe’nin kendi küçük pastanesi var.

Bazen ona “Nasıl başardın?” diye soruyorlar.

Gülümsüyor ve sadece şu cevabı veriyor: “Her sabah o resme baktım. Çünkü o güneş benim içimdeydi.”

Zorluklara rağmen ilerlemek, umut etmek ve direnmek mümkündür.

Çünkü… umut her zaman var.