Dünya, hiçbir fikrimizin olmadığı konularda fanatikçe veya öfkeyle toplumu kışkırtması yüzünden duygu ve düşünceleri körleşmiş insan topluluğu haline dönüştü. Bu durum, kendi fikirlerinden başka doğruların olmadığını düşüncesi varsayımıyla insanları yönetenlerin derdidir.

Fanatikçe veya öfkeyle dolu sözler sarf etmek yerine fikirlerimizi insanlarla paylaşsak dünya daha güzel bir yer haline gelebilir. Ama ne yazık ki bunu beceremiyoruz. Çünkü aklımızı yitirmiş gibi davranarak hiçbir şeyi doğru düzgün yapmıyoruz. Kendimizi farklı göstermeye çalışarak yetersizliğimi örtüyoruz ‘kendimizce’. Aslında bu şekilde insanlara kendimizi kabullendirmeye çalıştığımızın farkında bile değiliz.

Yaptığımız işlerde sebep sonuç ilişkisi kuramıyoruz. ‘Birlik’ anlayışımız yok. Bireyselliğe yöneliyoruz. Hep ‘ben’ diyip, sadece konuşmuş olmak için konuşuyoruz, insanlara kibirle yaklaşıyor, onları küçümseyip alay ediyoruz. Yaptığımız herhangi bir iyiliği sanki olması gereken bir şeymiş gibi yansıtmadan dağ gibi büyütüyor, her yerde söylüyoruz. Ancak kötülüğün hesabını yapmıyoruz…

İnsanlar okuyup araştırdıkları fikirlerin, kulaktan dolma bilgilerle kendi bilgisiymiş gibi içi boş olan cümlelerle topluma dikte etmeye çalışıyorlar. Maalesef ne usul ne üslup var.

Herkes doğru veya yanlış bir yerlere gidiyor. Kimileri çılgınca seviniyor, kimileri de sürekli ah vah ederek dizlerini dövüyor. Kimisi ötekini akılsız, bilgisiz ilan ediyor. Kimse kendine dönüp bakmıyor.  Çünkü herkes gerginlikten, yaşadıkları öfke nöbetlerinden, birbirine bilenmekten kendilerini görmüyorlar. Ne yazık ki birbirini ötekileştirmeyen durabilen insan kalmadı. Herkes birbirini alt etme düşüncesinde. O yüzden her şeyi kendilerine mubah görerek, kutuplaştırıyor, olmayanı varmış gibi göstermeye başlıyor… Bu yüzden maalesef insanımızın kalitesi çok düşük seviyede.

Herkes hiçbir şey bilmediği halde, her şeyi çok biliyor. Bilmediği şeyler hakkında ahkam kesiyor…

Sosyal medyada gördükleri ve duyduklarına göre hareket ediliyor. Bu durum aslında hiç düşünceleri süzgeçten geçirmeden, kolay ve cezbedici olan bir harekettir… Bu hareketle herkes biraz sahte bir kimliğe bürünüyor. Maalesef bu konular hiçbir zaman yeni olmadı. Her zaman böyleydi, bugün de böyle, gelecekte de böyle olacak…

Ağlamayı, sızlanmayı, riyakar olmayı bıraklım. Algı operasyonu çekerek olmayanı olmuş gibi göstermek, hep ben bilirim düşüncesiyle insanları ötekileştirdiğimiz yetmedi mi?

Biz yeter ki insan olmayı bilelim.  Fanatikçe ve öfke dolu sözleri bir kenara bırakarak, insanca yaşanılacak bir toplum oluşturalım.