Manisa’da yaşayan görme engelli Raif Kurt, yaşamının büyük bölümünü kendi imkânlarıyla sürdürüyor. Kurt, ilçe merkezi ve kırsaldaki evleri arasındaki yolu, 24 yıldır birlikte yol arkadaşlığı yaptığı eşeği “Magare” sayesinde kimseye ihtiyaç duymadan aşabiliyor.
24 Yıldır Raif Dede’ye Yol Arkadaşlığı Yapıyor
Bulgaristan’da 1943 yılında genetik görme kaybıyla dünyaya gelen Raif Kurt, ailesiyle birlikte 1951 yılında Manisa’nın Salihli ilçesine göç etti. Görme yetisini 20 yaşındayken tamamen kaybeden Kurt, engeline rağmen yıllarca çobanlık ve tarım işçiliği yaparak hayatını sürdürdü.
Yalnız bir yaşam sürdüren Kurt’un en büyük destekçisi ise çocukluğundan bu yana yanında olan eşekleri oldu. Bugüne kadar iki farklı eşekle yolculuk yapan Raif Kurt, son 24 yıldır “Magare” adını verdiği eşeğiyle yolları arşınlıyor.
“Eşek yolları öğrendi”
Bulgarcada eşek anlamına gelen “Magare”, kısa bir süre rehber eşliğinde eğitim aldıktan sonra Kurt’un Kurtuluş Mahallesi’ndeki eviyle Karaağaç mevkisindeki tarla evi arasındaki güzergâhı ezberledi.
Kurt, eşeğinin hayatında çok özel bir yeri olduğunu dile getirerek, “Benim gözüm, kulağım eşek oldu. Eşek olmasa bir yere gidemezdim. Önce bir çocuk buldum, bir ay götürüp getirdi. Sonra eşek kendi öğrenip beni taşımaya başladı. Eşek yolları öğrendi.” dedi.
“Magare benim gözüm oldu”
Kurt, yıllar önce keçi güderken görme kaybının ilerlediğini, birçok kez uçurumdan düştüğünü ancak hayatta kalmayı başardığını anlattı. Bazen köpeklerin eşeğe saldırdığını, eşeğin kaçarken kendisini düşürdüğü anlar olduğunu da söyleyen Kurt, buna rağmen Magare’ye olan bağlılığının değişmediğini vurguladı.
İlçede esnaflık yapan Kerem Al ise Raif Kurt’a günlük ihtiyaçlarında yardımcı olduklarını belirterek, “Raif amcayla aramızda baba-oğul gibi bir yakınlık oluştu. Eşek onun eli ayağı. Kurtuluş’taki evinden çıktı mı eşek doğrudan gelir.” ifadelerini kullandı.
