Leyla ve Eylül. İki masum çocuk. Önce kayıp haberlerini duyduk. Bulunmaları umuduyla dua ederken arda arda ölüm haberlerini aldık. Hem de çok feci bir şekilde insanın aklı hayaline sığmayan, akıl tutulması yaşatan ayrıntıların olduğu isimlendiremediğim bir ölüm. Ailelerinin acısının tarifi imkansız tabii ama tüm Türkiye bu haberlerle sarsıldı. Çocuk sahibi olsun olmasın her insanın yüreği yanıyor, içi acıyor.

Düşünüyorum da evladını önce kayıp olarak arıyorsun günlerce, zaman geçtikten sonra 'öldüyse hiç olmazsa ölüsünü bulayım toprağa vereyim ama nerede olduğunu bileyim' diyorsun, ama sonra seni canlı cenaze gibi yaşatacak bir katledilmeyle çocuğunun öldürüldüğünü öğreniyorsun. Ya rabbim ne büyük bir acı. Nasıl katlanılır, nasıl dayanılır?

Biz büyüklerin 'Keşke hep çocuk kalsaydık' diye masumiyetlerine, güzelliklerine imrendiğimiz çocuklara bunları yapan caniler ne istediniz, neden yaptınız, bu ölüm şeklini neden reva gördünüz Leyla ve Eylül'e? Ölümün bile en güzeli yakışacak çocukları neden katlettiniz?

Leyla ve Eylül ilk değil ama son olsun artık. Böyle her acılı ölüm sonrası 'Gereği yapılacak' denilerek bu günlere gelindi. Gereği ne? Kimyasal hadım deniyor, idam deniyor, bir şeyler söyleniyor. Toplumun vicdanını bunlar rahatlatmıyor ki ölümün onlar için bir kurtuluş olacağı dile getiriliyor. Acı çeke çeke ölmeleri isteniyor. Her gün ölüme biraz daha yaklaşacakları, 'canımı alın' diyecek kadar acıyı tatmaları, çocuklarımızın canlarını nasıl yaktılarsa onlar da kat ve kat fazlasını yaşasınlar duygusu hakim toplumda. Artık toplumda bu haberlere, bu olaylara tahammülsüzlük had safhada.

Tabii ki burada iş, yasa koyan ve uygulayanlara düşüyor. Bugüne kadar konuşulanlar, yapılacak denenler hep lafta kaldı. Toplum vicdanı icraat istiyor. Toplum vicdanı bu olayların önüne geçecek yasaların hayata geçirilmesini istiyor.

Toplum artık Leyla'ların, Eylül'lerin, Irmak'ların acı sonlarını duymak istemiyor. Çıkarılacak yasalar, kimyasal hadım olsun, idam cezası olsun belki hunharca öldürülen çocuklarımızı geri getirmeyecek, çocuklarının ölüm şekliyle yürekleri ömür boyu ateşler içerisinde yanacak aileleri rahatlatmayacak ama bundan sonrası için ümit olacak.

Çocukların kayıp haberleri duyulmayacak, insanlıktan nasibini almamış bu canavarları durduracak, geride gözü yaşlı çaresiz yangınlar içerisinde  anne-baba bırakmayacak yasalar için herkes görev başına.

Vakit Türkiye Vakti diyerek yeniden seçilen iktidar için şimdi Vakit Çocuk İstismarını, Çocuk Katlini Önleme Vakti. Hadi bakalım; Güçlü Türkiye, Güçlü Meclis, Güçlü Hükümet için Gösterin Çocukların Katledilmediği Türkiye'yi bize.