Manisa’da yaşayan 100 yaşındaki Hanife Şevik, kentin düşman işgalinden kurtuluşunun 95. yıl dönümünde savaş ortamında yaşananları ve bir halkın kurtuluş zaferini anlattı. Yaşananları, hayal meyal hatırlayan ama büyüklerinden dinleyerek hafızasında hep canlı tutan Hanife Şevik, baskın yiyen köyleri ve düşmanların Manisa’dan def edilişini anlattı.
Manisa’nın düşman işgalinden kurtuluşunun üzerinden 95 yıl geçse de o zorlu mücadele yıllarında yaşananlar hala hafızalardan silinmedi.
1919 ve 1922 yılları arasındaki işgal döneminde Yunan ordusu ve işbirlikçilerinin Manisa’nın neredeyse yüzde 85’ini yakması ve yapılan zulümler gençler tarafından bilinmese de, dönemin çocukları, şimdinin yaşlıları tarafından hiçbir zaman unutulmadı.
Düşmanlar Manisa’dan defedildiğinde 5 yaşında olan 100 yaşındaki Hanife Şevik, işgalden kurtuluş dönemini hayal meyal hatırlasa da anne babası ve büyüklerinin anlattıklarıyla adeta ansiklopedi haline gelen isimlerden biri.
Hanife Şevik, düşmanların Manisa halkına yaşattıklarını ve ulu önder Mustafa Kemal Atatürk ile silah arkadaşlarının kurtuluş zaferini haykırdığı o günleri gözleri dolarak anlattı.
“ELİ SİLAH TUTAN HERKES ASKERDİ”
97 yaşındaki Hanife Şevik, “Ben o zamanlar 5 yaşındaydım, sadece bazı küçük anıları hatırlıyorum ama annem ve babam o dönemleri her zaman anlattı. Benim babam o dönemlerde askermiş, 11 yıl askerlik yapmış. Zaten o dönemlerde eli silah tutan herkes askerdi. Düşmanlar ülkeden atılmaya çalışılıyordu. Babam yıllarca evine uğrayamamış. Annem Yunan askerlerinin Manisa’ya geldiğinde duyduğunda beni de yanına alıp evi terk etmiş, dağa kaçmışlar. Yunan ordusu buraya geldiğinde büyün evleri ve köyleri yakmış. Manisa’nın çok büyük bir kısmını yakmışlar. Annem de benim kurtulabilmem için beni ve komşularını alıp dağa gitmiş. Zaten daha sonra Mustafa Kemal Atatürk ve Türk ordusu Manisa’ya gelmiş, annemler dağdan inmişler. O zaman bile çok korkmuşlar, önce askerlere güvenmemişler” dedi.
ASKERLERİ EVLERİNDE MİSAFİR ETMİŞLER
Türk askerinin durumunu anlatan Hanife Şevik, “Düşman işgalinden kurtuluş zamanımızda iki tane Türk askeri bizim evimize gelmişler. Bunu bana annem anlattı. Annem ilk önce korkmuş, askerlerin ona bir şey yapacağını düşünmüş. Askerler anneme silahlarını vermişler, ‘biz size bir şey yapmayacağız, kurtuluş ordusuna katılmak istiyorduk ama yolumuzu kaybettik, bize yiyecek verir misiniz’ demişler. Annem de beni bir yere oturtmuş ve askerlerle ilgilenmiş. Tabii o zaman çok fakirlik vardı, yiyecek ekmek, içilecek çorba bile kısıtlıydı. Annem askerlerin karnını doyurmuş, askerler yemek yedikten sonra sabah namazına kadar uyumuş ve Atatürk’ün arkadaşlarının yanına gitmişler” diye konuştu.
“GENÇ KIZLARI ALDILAR, KÖYLÜLERE İŞKENCE ETTİLER”
Yunan ordusunun Manisa halkına yaptığı eziyeti anlatan 100 yaşındaki Şevik, “Yunan ordusu bizim köyümüze ulaştığında eğlence düzenlemiş, çünkü bizim köyümüzden Aliağa’ya ulaşmayı hedeflemişler. Geldiklerinde bütün genç kızları evlerden zorla almışlar. Bütün genç erkekleri öldürmüşler. Bizim köyümüzde efe olarak tanınan ‘küçük Hüseyin’ lakaplı biri vardı. Öldükten sonra bile herkes onu andı. Yunan ordusu bizim köyümüze geldiğinde onun kafasını kesip kuyuya atmış. Köylülerin tüm yemeklerine el koymuşlar. Evlerimiz basıldı, yakıldı. Köylülerin evlerinin altına mermi atıyorlarmış. Köylü görürse onları toplayıp lavaboya atıyormuş, görmezse Yunan ordusu sabahına ‘siz burada cephane saklıyorsunuz’ diyerek evlerini yakıyormuş” dedi.
“KIRTIK MEZARLIĞI’NDAN MENEMEN’E KADAR ÖLÜ VARDI”
100 yaşındaki Hanife Şevik o acı yıllara ilişkin son olarak şu ifadeleri kullandı, “Ben Cumhuriyet’in kuruluşunu net olarak hatırlıyorum. Annemlere Manisa’nın düşman işgalinden kurtuluşunu sorduğumda, şimdi Kırtık Mezarlığı olan bölgeden Menemen’e kadar her yer ölü insan doluydu diyor. Orada düşmanlar da, Türk askeri de varmış. Tüm bu yaşananları bilenlerin hepsi Mustafa Kemal Atatürk’e minnettar oldu. O bizi kurtardı, Allah bir daha böyle acılar yaşatmasın”
ÖZEL HABER BERFİN ADICAN
