Günümüzde bazı yenilikleri hızla hayatımıza dahil ederken, bazı alışkanlıkları da bir o kadar hızla terk ediyoruz. İnternetin ve cep telefonlarının hayatımızı işgal etmesiyle zaten okumayı sevmeyen bir toplum olarak iyice dibe vurduk. Hayatımız sosyal medya oldu. Bu durumdan en çok gazetelerin etkilendiğini görmek beni bir hayli üzüyor. Gazeteciliğin layıkıyla yapıldığı o keyifli dönem ile şimdiyi kıyasladığımda aradaki farkı çok iyi gözlemliyorum. Hiçbir zaman tam anlamıyla sahiplenilmese de, maddi olarak yeterli kazancı elde edemese de toplumu bilgilendirme adına  gazetecilik yapılıyordu.

Geçmiş yıllardaki gazeteciliği, gazete kağıdının kokusunu, o günleri düşününce daha bir özlüyorum. Her şeyde olduğu gibi bunda da sanalcı olduk. İşini düzgün yapan bir-iki internet haber sitesi haricinde o kadar çok internet haber sitesi var ki, akşam uykusunda ben de bir haber sitesi açayım diyen sabah gözlerini açtığında daha yüzünü yıkamadan internet sitesi sahibi oluyor. Bu kadar basit görüyorlar bu işi. Sonra hiçbir kontrol mekanizması olmadan, kulaktan dolma bilgilerle, sorup sormadan giriyor haberi. Oldu bitti işler. Bu işi gerçekten, doğru düzgün yapanların emeğine saygısızlık, kendini bilmezlik.

Eline aldığın, sayfalarını çevirdiğin, tam anlamıyla hissettiğin ofset baskı gazetenin yerini hiçbir şey tutmaz bence. Tamam haber siteleri olsun, olmasın diye bir düşünce zaten mümkün değil ama kaliteli olsun, işini düzgün yapanı olsun. Etiket meraklısı insanların bir gecede kurduğu internet siteleri olmasın. Bir an önce birtakım düzenlemelerin yapılması şart, çürük olanların temizlenmesi açısından.

Bir zamanlar sayısı 12 olan yerel gazetelerden 2'si daha kapısına kilit vuracak ve sayı 6 olacak önümüzdeki günlerde. Teknolojinin etkisi tabii ki de çok büyük gazetelerin bugün bu şartlarda bulunması ve giderek sayılarının azalmasında. Ama çok önemli başka faktörler de var.

Her türlü zorluğu göze alarak gazete sektörüne giren patronlar maalesef gelir yönünden hiçbir zaman maddi olarak tatmin olmadı ve hep cepten harcama yaptı. Bu işe gönül verenler dayanabildiği kadar dayandı ve dayanmaya da devam ediyor, Allah yardımcıları olsun.

En büyük gelirleri resmi ilanlar olan gazeteler için, Manisa'ya ne zaman Basın İlan Kurumu geldi, orada bir dönüm noktası oldu. Kurumun yaptırımları, getirilen birtakım şartlar, zaman zaman isyan noktasına getiren kontrol mekanizması bugün gelinen noktadaki süreci tetikledi. Tabii ki hükümetin de yürürlüğe koyduğu birtakım uygulamalar, resmi ilanların internette yayınlanması durumu ilan gelirlerinin azalmasına sebebiyet vererek gazetelerin ciddi anlamda maddi kaybına neden oldu.

Zararın neresinden dönersen kârdır misali bir bir kapanıyor gazeteler haklı olarak. Allah'tan Manisa Büyükşehir Belediye Başkanı Cengiz Ergün sahip çıkıyor işsiz kalan gazetecilere. Büyükşehir Basın Merkezi ve Manisa Web TV sayesinde birçok gazeteci işsiz kalmaktan kurtuldu. Ayrıca Şehzadeler ve Yunusemre Belediyeleri'nde de iş sahibi olan hayli gazeteci kardeşim çalışıyor. Halen işsiz olanlar için de şans diliyorum en kısa zamanda bir iş sahibi olmaları için.

Tüm bunların yanında, maalesef gazetelere sahip çıkmayan, okuma kültüründen yoksun Manisalılar sizler de bu durumun en büyük nedenisiniz. Harcanan maddi ve manevi o kadar emeğe karşılık size sembolik bir rakamla sunulan hizmeti sahiplenmediniz. Her gün bakkalınızdan ve gazete satış noktalarından alabileceğiniz gazeteleri yok saydınız. Meraklı, herşeyden haberdar ve bilgili olma duygusunu magazine dönüştürdünüz. Ve sorgusuz sualsiz bir toplum olma yolunda hızla ilerleyerek bugünlere zemin hazırladınız.

Yakın bir zamanda, elimizle hissettiğimiz, kokusunu içimize çektiğimiz ofset baskı gazetelerin tamamen yok olmasından korkuyorum. Gazete patronlarının her türlü fedakarlığına karşı maddi gelirin yetersizliği, artan maliyetlere karşın azalan gelirler, insanların magazine dönüşerek okumayı zulüm sayması, ulusaldan başlayarak gazetecilerin saygınlığının yitirilmesine neden olan davranışlar hepsi de birleşince ne heves kaldı ne de keyif. Patronundan çalışanına şu anda ayakta kalan tüm gazetelere bu zorlu yolda başarılar ve dayanma sabrı diliyorum.

Hayat insanı nerelere sürükler bilinmiyor ama, yine de bir umut diyerek sevginin dokunduğu güzellikler yaşayalım. Her zorluğa ve her şeye rağmen sevgiyle kalın.